Ანტიბიოტიკები ცივებში ბავშვებში

ანტიბიოტიკები ცივებში ბავშვებში ხშირად არ არის დადგენილი, რადგან ამისათვის საჭიროა სპეციალური მიზეზები. როგორც წესი, პედიატრიები ამგვარი მედიკამენტების დახმარებას უკავშირდებიან იმ შემთხვევებში, როდესაც ბავშვის სხეული ვერ ასრულებს საკუთარ თავს. მოდით შევხედოთ მსგავს სიტუაციას უფრო დეტალურად, გითხრათ, რომელი ანტიბიოტიკები ყველაზე ხშირად ინიშნება ბავშვის ცივზე.

რა ასაკში ატარებენ ანტიბიოტიკები ბავშვებს ჩვეულებრივ დადგენილი?

ძირითადად, ძალიან პატარა ბავშვები პედიატრიელები ცდილობენ არ დაადგინონ ანტიბიოტიკები. ასე რომ, უმეტეს შემთხვევაში 1 წლამდე ასაკის ბავშვებში ციების მკურნალობა ხდება ანტიბიოტიკების გარეშე.

თუმცა, გარკვეულ შემთხვევებში, როდესაც დაავადების სიმპტომები გრძელდება დიდი ხნის განმავლობაში (მაგალითად, ტემპერატურა 3 ან მეტი დღის განმავლობაში), ექიმები იძულებულნი არიან დაადგინონ ანტიბაქტერიული პრეპარატები. ამ შემთხვევაში უპირატესობა ენიჭება იმ პრეპარატებს, რომლებშიც აქტიური ნივთიერება უფრო გაწმენდილია, რაც, თავის მხრივ, საშუალებას იძლევა თავიდან ავიცილოთ ალერგიული რეაქციის განვითარება, რაც დღევანდელ დროს ჩვილებში არ არის იშვიათი. ასეთი ანტიბიოტიკის მაგალითი შეიძლება იყოს Claforan, რომელიც ინიშნება ახალშობილებში ციების მკურნალობისთვის, ინფექციური აგენტების მიერთებით.

რა ანტიბიოტიკები შეიძლება გამოყენებულ იქნას ბავშვებში ცივი მკურნალობისთვის?

დასაწყისისთვის აუცილებელია ვთქვა, რომ ეს ჩვეულებრივია ანტიბაქტერიული პრეპარატების 4 ძირითადი ჯგუფის გამოყოფა. ამ შემთხვევაში, ზოგიერთი ანტიბიოტიკები, მათ შორის ბავშვისთვის ცივი მკურნალობის ჩათვლით, შეიძლება ჰქონდეს განსხვავებული სახელი.

ასე რომ, პენიცილინ ჯგუფში, ბავშვები ხშირად ინიშნება ისეთი პრეპარატები, როგორიცაა:

მაკროლიდებიდან ყველაზე ხშირად გამოიყენება აზითრომიცინი.

ფლუოროკინოლონებისგან ბავშვებში ცივებში მკურნალობა ხშირად გამოიყენება ნარკოტიკების გამოყენებაზე, როგორიცაა მოქსიფლოქსაცინი, ლევოფლოქსაცინი.

4 ჯგუფში, ცეფალოსპორინები, ბავშვები შეიძლება დაინიშნოს წიკლალი, ცეფუროქსიმი.

სავარაუდოდ, თუ სიცილისთვის გამოყენებული ყველა ანტიბიოტიკია, თუ ბავშვებს მკურნალობენ, თქვენ მიიღებთ დიდ ჩამონათვალს. უნდა აღინიშნოს, რომ ასეთი ნარკოტიკული ნივთიერების დანიშვნა უნდა გაკეთდეს მხოლოდ ექიმის მიერ.