Ღვიძლის ტკივილი ორსულობის დროს

მთელი ცხოვრების განმავლობაში მთელი ცხოვრების განმავლობაში სხვადასხვა ცვლილებები მოხდება ქალის სხეულში, რაც ხშირად იწვევს ტკივილს და დისკომფორტს სხეულის სხვადასხვა ნაწილში. ზოგჯერ ორსულობის დროს ღვიძლის გტკივა და ეს გარემოება ძალიან მკაცრად აშინებს მომავალს.

ჩვენი სხეულის მთავარი ფილტრი განსაკუთრებულ ყურადღებას იმსახურებს, ამიტომ ამ ტკივილს არ შეუძლია იგნორირება. ამ სტატიაში ჩვენ გვეუბნებიან, რატომ არის ღვიძლის ორსულობა ორსულობის დასაწყისში და გვიანი პერიოდებში და რა უნდა გააკეთოს ასეთ ვითარებაში.

ღვიძლის ტკივილის მიზეზები ორსულობის დროს

თითქმის დაუყოვნებლივი კონცეფციის შემდეგ, მეტაბოლიზმი მომავალ დედებში ჩაიშლება, რაც მნიშვნელოვნად ზრდის სხეულის ფილტრის დატვირთვას და შეიძლება გამოიწვიოს პერიოდული ტკივილი ღვიძლში. მოგვიანებით, ეს გრძნობები დაკავშირებულია ისეთ ფაქტთან, რომ მზარდი ბავშვი იწყებს აქტიურად გადაადგილებას და გადააქვს დედის ტამიზე და ხანდახან ღებულობს ღვიძლის ფეხით.

თუ ტკივილი გამოწვეულია ერთ-ერთ ზემოხსენებულ მიზეზით, ეს არ არის საშიში ორსული ქალისა და მისი შვილის ჯანმრთელობისა და სიცოცხლისთვის საშიში. როგორც წესი, ასეთი უსიამოვნო გრძნობები გაქრა მათი დაბადების შემდეგ და ქალის სხეულის აღდგენა. იმავდროულად, ზოგიერთ სიტუაციაში ღვიძლის ტკივილი სხეულის შემაშფოთებელი სიგნალია, რომელიც ამ ორგანოს პათოლოგიას მიუთითებს, რომელიც მოითხოვს სავალდებულო მკურნალობას.

ორსულმა ქალმა ექიმთან კონსულტაციების ჩატარება უნდა დაუყოვნებლივ, თუ ღვიძლში ტკივილის გარდა, მას სხვა სიმპტომები აქვს:

ყველა ამ ნიშნულს შეუძლია მიუთითოს ასეთი დაავადებები, როგორც ჰეპატიტი, სტეატოზი, ციროზი, ასევე ამ ორგანოს სხვადასხვა სიმსივნური ნეოპლაზმები.

რა მოხდება, თუ ღვიძლის ტკივილი ორსულობის დროს?

როგორც ზემოთ აღინიშნა, თუ გრძნობთ ამ გრძნობებს, ექიმთან კონსულტაციები უნდა გაატარო. კვალიფიციური ექიმი ჩაატარებს დეტალურ გამოკვლევას და განსაზღვრავს რა მიზეზები გამოიწვია ეს უსიამოვნო სიმპტომი.

თუ ტკივილი გამოწვეულია შედარებით უსაფრთხო მიზეზით, ექიმი განსაზღვრავს სპეციალურ დიეტას და აძლევს შესაბამის რეკომენდაციებს თქვენი ცხოვრების წესთან დაკავშირებით. სხვა შემთხვევებში საჭიროა კომპლექსური მკურნალობა, რომელიც, როგორც წესი, მოიცავს ჰეპატოპროტექტორების, ქოლეგოს, ანტისეპაზოდური და სხვა მედიკამენტების გამოყენებას.