Მენინგოკოკური მენინგიტი

ინკუბაციის პერიოდი 2-დან 7 დღე-მდეა. ხშირია, სიმპტომები იწყება დაავადების დღის 3 დღის განმავლობაში და მწვავე ფორმით დაავადება ვითარდება სწრაფად და სწრაფად ვითარდება.

მენინგოკოკური მენინგიტის სიმპტომები

საერთო ინფექციური ან, როგორც მათ უწოდებენ, ინფექციურ-ტოქსიკურ სიმპტომებს გამოხატავს:

სპეციფიკური (მენინგეალური სინდრომები) წარმოადგენენ თავს:

დაავადების მოწინავე ეტაპებში შესაძლებელია:

მენინგოკოკური მენინგიტის დიაგნოსტიკა და მკურნალობა

თავდაპირველი დიაგნოზი ეფუძნება კლინიკური გამოკვლევების საერთო სიმპტომების კომბინაციას. მენინგოკოკური მენინგიტის დროს დადასტურება ხდება ცერებროსპაზური სითხის (ცერებროსპინალური სითხის) ბაქტერიოლოგიური და ბიოქიმიური გამოკვლევა.

მენინგოკოკური მენინგიტის მკურნალობა ხორციელდება მხოლოდ საავადმყოფოში, ანტიბიოტიკების მასიური გამოყენებაზე, ასევე სახსრებით, რათა შეიქმნას ინტოქსიკაცია, შეამციროს ტვინის შეშუპება და გლუკოკორტიკოსტეროიდული ჰორმონები.

მენინგოკოკური მენინგიტის გართულებები

დაავადების მიმდინარეობის სიმძიმისა და მკურნალობის დაწყების დროულობის გათვალისწინებით, მენინგოკოკური მენინგიტი შეიძლება გამოიწვიოს მთელი რიგი მძიმე შედეგები:

დაავადების შემდეგ შეიძლება იყოს ნარჩენი ეფექტები და გართულებები სმენის დაკარგვის (სრულად სიბრმავე), სიბრმავე, ჰიდროცეფალური, ეპილეფსიური კრუნჩხვების, გარკვეულ საავტომობილო ფუნქციების დაზვერვისა და გაუფასურების სახით.