რა ნიშნები დამახასიათებელია ორსულობის დროს ნაყოფის ჰიპოქსიისთვის?
ამ დარღვევის დაწყების დრო, ისევე როგორც მისი ხანგრძლივობა, პირდაპირ გავლენას ახდენს ნაყოფის ჯანმრთელობაზე. ასე რომ, ადრე ჰიპოქსია ვითარდება და აღარ გრძელდება - უარესი ბავშვისთვის.
ადრეულ ეტაპზე ამ მდგომარეობამ გამოიწვიოს დეივიციები ორგანოებისა და სისტემების განვითარებაში. უპირველეს ყოვლისა, ტვინი განიცდის, რაც საბოლოოდ აისახება ბავშვის ფსიქიკურ შესაძლებლობებზე. გარდა ამისა, ახალშობილებში ყველაზე ნევროლოგიური დაავადებები აღინიშნება ჟანგბადის ნაკლებობის გამო.
ორსულობის დროს ნაყოფის ჰიპოქსია ქრონიკას უწოდებს და ბავშვს უარყოფითი შედეგები აქვს. ამ შემთხვევაში, ძირითადი რისკ-ფაქტორები, რომლებიც უშვებენ დარღვევას უშუალოდ ნაყოფის ტარების დროს:
- ნაყოფის განვითარების შეფერხება;
- პირმშოპია;
- ეკლამბიზია;
- გესტაციური დიაბეტი;
- მრავალჯერადი ორსულობა.
დამოუკიდებლად ამგვარი დარღვევა განსაზღვრავს ნაყოფის ჰიპოქსიას, ორსულობის მცირე პერიოდში არ არის ძალაში. 12-18 კვირის განმავლობაში დიაგნოზის დროს გამოყენებული ძირითადი მეთოდი აშშ-დოპლერს წარმოადგენს. მისი ექიმის დახმარებით ითვლება ბავშვის გულისცემათა რაოდენობა და აძლევს მათ შეაფასებს დროთა შედარება. ჟანგბადის შიმშილში გულისცემის რაოდენობა მკვეთრად მცირდება, ბრადიკარდია ხდება.
შემდგომში ნაყოფის ჰიპოქსიის ერთ-ერთი ნიშანია ნაყოფის მოძრაობის რაოდენობის შემცირება. ამისათვის გამოიყენეთ ე.წ. "მეთოდოლოგია 10". იგი ითვალისწინებს ფეხმძიმობის ბავშვის ეპიზოდების ორსულთა რაოდენობას, რომელთა ხანგრძლივობა საშუალოდ 1-2 წუთია. მთელი დღის განმავლობაში, სულ მცირე, უნდა იყოს 10. წინააღმდეგ შემთხვევაში - ექიმმა უნდა დაინახოს საფუძვლიანი გამოკვლევა.
როდის ხდება ნაყოფის ჰიპოქსია მშობიარობის დროს და რა შედეგები აქვს?
ჟანგბინის შიმშილი, რომელიც უშუალოდ დაბადების პროცესის დროს მოხდა, ხშირად უწოდებენ მწვავე ნაყოფის ჰიპოქსიას. ყველაზე ხშირად აღინიშნება, როდესაც:
- ნაადრევი დაბადების;
- მრავალჯერადი ორსულობა;
- გაჭიანურებული ზოგადი პროცესი;
- სისხლდენის განვითარება;
- ნაყოფის არასწორი პრეზენტაცია (მენჯის, oblique);
- ჭიპის ტვინის პროლაფსი;
- პლაცენტთა განადგურება.
ამდენად, შეიძლება ითქვას, რომ ნაყოფის ჰიპოქსია არის ძალიან სერიოზული დარღვევა, რომელიც მოითხოვს მუდმივ მონიტორინგს ექიმების მიერ.